Project Description

Tijdens mijn opleiding tot basisarts heb ik in mijn cogroep weinig positiefs gehoord over het vakgebied van de jeugdgezondheidszorg. De woorden ‘krukzitten’ en ‘consternatiebureau’ werden nog het meest gebruikt ter omschrijving. Ik moet toegeven dat het beeld dat ik zelf van de JGZ had, ook niet heel denderend was. Want: onbekend maakt onbemind. Zo had ik het idee dat een jeugdarts weinig kon ‘dokteren’, en dat is toch waar onze waarde als arts zit? Zieke mensen beter maken?

Mijn visie op de jeugdarts is 180 graden gedraaid na mijn keuzecoschap bij de JGZ. Ik kwam erachter dat je als jeugdarts juist veel kan betekenen voor een kind en een gezin. Dat je een waardevolle bijdrage kan leveren aan een gezonde start voor elk kind (en ouder). Zo kan je met uitleg over wat normaal is voor een kind, al veel zorgen weghalen bij ouders. En is er wel iets aan de hand, dan zijn de lijntjes met kind, ouder en zorgverleners kort. Waardoor je tijdig kan ingrijpen en onnodig leed kan voorkomen. Momenteel werk ik als jeugdarts bij GGD Gelderland-Zuid en als artsdocent aan de geneeskundeopleiding. Ik weet nu: bekend maakt bemind. Hoogste tijd dus om het imago van ons mooie werkgebied eer aan te doen!

‘Ben je wel een echte dokter?’

Dat dit hard nodig is, blijkt regelmatig tijdens de onderwijsmomenten. Wanneer studenten me vragen: ‘wat doet een jeugdarts nu eigenlijk?’ (onbekend) en ‘ben je als jeugdarts wel een echte dokter, kan je niet beter kinderarts worden?’ (onbemind). In mijn lessen kruipen geneeskundestudenten in de huid van een jeugdarts en krijgen ze een inkijkje in de rol die de jeugdgezondheidszorg in het leven van een kind kan spelen. Aan de hand van ’waargebeurde’ pitches en casuïstiek. Zo komt het vak van de jeugdarts én de impact van ons werk tot leven.

Een bron van informatie

Ook bekijken we samen een filmfragment, waarbij studenten op de stoel van de jeugdarts gaan zitten. Ze observeren wat er in het fragment aan interacties tussen de gezinsleden te zien is. De manier waarop een ouder het kind troost bijvoorbeeld, of de wijze waarop ouders onderling over hun kind praten: het biedt een bron aan informatie. Deze manier van observeren past bij uitstek bij de jeugdarts. Omdat we niet alleen naar de gezondheid van het kind kijken, maar ook naar de omgeving waarin het kind opgroeit.

Veel aanvragen van keuzeco’s

Dat het onderwijs aanslaat, blijkt wel uit de vele aanvragen voor keuzecoschappen die voortkomen uit dit onderwijs. Dankzij de doorgaande lijn die onder andere op deze manier gecreëerd is tussen de geneeskunde opleiding en de jeugdgezondheidszorg, zijn we zelfs al een aantal collega jeugdartsen rijker geworden. Bekend maakt immers bemind.

Levi van Iersel, jeugdarts en artsdocent